فیض روح القـدسِ عـالـم معـنا زهـرا            تا به معراج کشانده ست نبى را زهرا

مصطفى خواسته اش خواستن فاطمه بود            رفت معـراج که آخر بـرسد تا زهـرا

بـه زمـیـن آمـدنـش آمـدن سـاده نـبـود            دست بر سینه نبى گفت: بفـرما زهرا

سـر آوردن این سـوره کـوتـاه چـقـدر            گفت جبریل: على، گفت نبى: یا زهرا

اینکه حق با على است، اینکه على با حق است            معنى هر دو اش این است: على با زهرا

قرب آن است که در سجده به زهرا برسند            سر سجاده رسیده ست به زهرا، زهرا

یک على داشت خدا، فاطمه هم داشت یکى            بـخـدا نـیـست کسى فـاطـمه الا زهـرا

مرتضی مثل نبی بوسه به دستش میزد            حجـت الله عـلـی، حجّـت اعـلا زهـرا

من ز طیف عـرفـاى نجـفـى هستم که            ذکرم امروز بود فـاطمه، فـردا زهرا

کار و بار دل ما پیـش خـدا می گـیرد            سـر و کـار دل ما بـاشد اگـر با زهرا

قـبر ما سوخـته‌ها جـنت ما خواهد شد            بـنـویـسـنـد اگـر بر لـحـد ما " زهــرا